Overweldiging, het is een gevoel dat ik zo goed ken.
Ik kom er steeds meer achter dat overweldiging een beschermingsmechanisme is voor mij. Hoe meer ik mijn dromen volg, hoe meer overweldigd ik me voel.
Dit is iets anders dan overprikkeling. Bij overprikkeling is het een gevoel van overweldiging doordat je systeem teveel prikkels te verduren heeft gehad. Dit ervaar ik zelf vaak in het OV of in de supermarkt, zeker als ik mijn noise cancelling koptelefoon ben vergeten. Sinds de coronatijd met lockdowns en afstand lijk ik nog gevoeliger te zijn geworden voor prikkels, zoals velen. Of ben ik me er gewoon meer bewust van geworden, doordat ik mezelf minder ben gaan verdoven?
De overweldiging waar ik naar refereer staat ook los van burn-out, overspannen of overwerkt zijn. Dit is een staat die je bereikt na langere tijd je behoeften en grenzen te negeren, om wat voor reden dan ook. Het blijft me verbazen hoe ‘normaal’ het is in deze maatschappij om maar door te gaan. Laatst zei een zwangere vrouw dit mooi tegen me: ‘Het was gewoon téveel voor me om te werken. Dezelfde mentaliteit van doorbikkelen zie je in het schoolsysteem: “Eerst proberen en als het niet gaat kom je naar huis”.’ Hoewel er langzaam een verschuiving lijkt plaats te vinden, is het voor het overgrote deel van de mensen nog de norm om 5 dagen per week 8 of 9 uur per dag te werken, hoe duidelijk onderzoek ook uitwijst dat dit helemaal niet mogelijk is qua hoeveelheid productieve uren een mens kan opbrengen per dag.
Overweldiging is het gevoel dat naar boven komt als je een nieuwe uitdaging aan gaat. Als je je eigen bedrijf start, en niet zo goed weet waar te beginnen. Als je naar een nieuwe plek gaat verhuizen en je het overzicht kwijt bent. Als je zwanger wordt, en er honderdduizend dingen op je af komen in je lijf én vanuit je omgeving.
Wat me laatst opviel, is dat het gevoel van overweldiging vooral verlammend is door de gedachten die erbij gepaard gaan. ‘Ik kan het niet’, ‘Het is teveel’, ‘Ik weet niet waar te beginnen’. Wat je hier vaak nodig hebt, is het gevoel van ruimte. Even een stap terug doen, orde creëren, hulp ontvangen waar nodig. Meestal is het hier niet zo dat je systeem daadwerkelijk overrompeld is, zoals bij overprikkeling of overspanning, maar het idee dat dit zo is.
Dit vond ik een interessante gewaarwording. Waarom creëer ik op die manier mijn eigen lijden? En als ik het zelf creëer, kan ik er dan ook zelf uitkomen?
Het antwoord is ja. Er zijn talloze manieren om jezelf op momenten van overweldiging te gronden, om overzicht te creëren, om ruimte voor jezelf te maken. Vaak ontstaat er dan ruimte voor hetgeen wat eronder ligt.
Angst om te falen. Angst om de verkeerde keuze te maken. Angst voor het onbekende, ook als dat een positieve verandering is.
Overweldiging is eigenlijk anxiety in een ander jasje. Geen wonder dat het dezelfde ‘flight, fight or freeze’ response kan oproepen.
Weet dat hoe overweldigd je je ook voelt: je kan het aan én er is altijd hulp. Daarnaast betekent het waarschijnlijk dat je een stap zet in de richting van een beter leven voor jezelf. Wees lief voor jezelf in het proces.
Wil jij meer liefde, rust en vertrouwen voelen? Voel je je vaak overweldigd en verlang je naar een droomrelatie? Dan is 1:1 traject Inner to Outer Love er voor jou! Boek hier je gratis kennismakingsgesprek, waarin we vrijblijvend kijken of dit traject met mij bij jou past.
Liefs,
Annika Sofie