Eenzaamheid is een gevoel dat iedereen kent. De één voelt zich vaak eenzaam, de ander ervaart het slechts af en toe.
Er is een groot verschil tussen alleen zijn en eenzaam zijn. In mijn eigen ervaring speelt het gevoel van eenzaamheid vaak júist op in contact met anderen. Als je in een groep bent waarbinnen je je niet thuis voelt. Als in gesprek met iemand de verbinding wordt verbroken, door bijvoorbeeld onbegrip of een trigger. Als je partner in hetzelfde huis woont, maar geen tijd maakt voor quality time samen.
Hoewel ik een sociaal en open persoon ben, ken ik het gevoel van eenzaamheid maar al te goed. Ik heb altijd verlangd naar een groep mensen waar ik ‘echt’ bij hoorde. De puberteit was een grote zoektocht voor mij. Steeds opnieuw liep ik tegen dezelfde muur, ook die groep mensen bleek ‘het’ niet te ‘zijn’.
Ik ging me afvragen of er iets mis was met mij. Of mijn diepe voelen, maar tegelijkertijd stevige gronding en humor een combinatie was die simpelweg nergens thuis hoorde. Bij ‘gevoelige’ mensen voelde ik me te nuchter, bij ‘niet-gevoelige’ mensen te gevoelig. Hetzelfde kan ik ervaren binnen spiritualiteit. Ik zie mezelf als spiritueel persoon, maar ook hierbinnen voel ik me vaak nuchter en gegrond. Als ik dan terug stap in de ‘normale’ wereld, voel ik me weer onbegrepen door mijn verlangen naar diepgang, naar persoonlijke groei, naar kwetsbaarheid en openheid.
Het gevoel om tussen twee werelden in te staan kan hartverscheurend zijn. Elk mens verlangt naar verbinding, misschien wel het allermeest van alles. Een veilige verbinding met andere mensen is een basisbehoefte voor mensen om te overleven. Dit klinkt overdreven, maar hoe meer ik me verdiep in hechting, hoe meer dit waar blijkt te zijn. Logisch ook: we zijn als mens zo ver gekomen in de evolutie door ons vermogen om samen te werken en leven, om te communiceren en vergeven.
Hoe verder ik kom in mijn helingsproces en hoe meer ik dit verlangen naar diepe verbinding omarm, hoe meer ik het ervaar in mijn leven. Het is alsof ik als vanzelf de mensen aantrek die bij me passen, simpelweg door mezelf te zijn. Door mezelf te accepteren, laten zien, vieren. Dit is niet makkelijk, het brengt veel angst met zich mee. Zeker doordat het soms nodig is om eerst het oude achter je te laten, voor er ruimte is voor het nieuwe.
Ook in dat proces was eenzaamheid mijn altijd aanwezige vriend. Het afsluiten van oude gewoonten en vriendschappen, om ruimte te maken voor het leven wat bij mij past en waar ik naartoe wil. Voor een leven met diepe verbindingen, persoonlijke groei en acceptatie van alle emoties.
Ik was lange tijd bang dat hoe meer ik mezelf zou laten zien, hoe meer eenzaamheid ik zou ervaren. Zelfs al was het absoluut een rouwproces om te aanvaarden dat met mijn keuze voor diepgang, ik mijn oude manier van leven en relateren moest laten gaan. Dit ontvouwde zich voor een leven met precies de juiste mensen, op precies het goede moment. Juist de acceptatie van het gegeven dat alles komt en gaat, geeft me de vrijheid om ten volle te genieten en investeren in wat er nu is. Ik ervaar diepe verbinding als nooit tevoren, en daarmee minder eenzaamheid.
Het is misschien een beangstigende gedachte, maar wel waar: de enige die je hele leven bij je is, ben je zelf. Degene die de meeste uren (letterlijk elke seconde) met jou spendeert, ben je zelf. Hoe meer je landt in jezelf, hoe meer je leeft naar jouw waarheid, hoe meer dit reflecteert in de wereld om je heen. Andersom geldt hetzelfde: hoe meer je het buiten jezelf zoekt, hoe meer eenzaamheid je zal ervaren. Je bent immers afhankelijk van anderen voor je gevoel van verbinding en ‘belonging’.
Dit is een les die ik over de jaren heen op een steeds dieper niveau leer. Eerst was het vooral een rationeel weten, nu ervaar ik dat zodra ik het buiten mezelf zoek, het nooit écht voldoening geeft. Alsof de eenzaamheid altijd aan het knagen is. Het is eigenlijk logisch dat je continu eenzaamheid ervaart – aan de oppervlakte of dieper – als je jezelf afwijst. Als je je lichaam niet bewoont, als je je behoeften niet erkent, als je gelooft dat je liefde niet waard bent.
(Onbewuste) overtuigingen hebben een enorme impact op je leven: zowel de positieve als negatieve. Het mooie is dat je niet machteloos bent. Jij hebt de mogelijkheid om je overtuigingen te veranderen naar precies wat jij wilt, door de emotionele lading van negatieve overtuigingen af te halen en positieve overtuigingen veilig te maken. Ik zeg niet dat het makkelijk is, ik zeg wel dat het een transformatie teweeg brengt die hoe jij je leven ervaart voor altijd (ten goede) zal veranderen.
Wil jij meer liefde, rust en vertrouwen voelen? Voel je je vaak overweldigd en verlang je naar een droomrelatie? Dan is 1:1 traject Inner to Outer Love er voor jou! Boek hier je gratis kennismakingsgesprek, waarin we vrijblijvend kijken of dit traject met mij bij jou past.
Liefs,
Annika Sofie