Van problemen naar kansen, van oplossingen naar mogelijkheden

We hebben als mens ontzettend geluk met ons brein. Als enige diersoort hebben we een bewustzijn, waardoor het mogelijk is om terug te blikken en vooruit te kijken, te leren van onze fouten en op intellectueel en emotioneel vlak te groeien. Ons meesterlijke mensenbrein heeft ons in staat gesteld om geweldige uitvindingen te doen, complexe vraagstukken op te lossen en nog zoveel meer.

Het brein is echter niet perfect: zodra het gewend is bepaalde paden te nemen, laat het zich niet zo makkelijk overtuigen om ook eens een ander paadje te nemen. Er ontstaan groeven in de hersenen die steeds dieper worden als gedrag wordt herhaald. Ofwel: het is niet altijd makkelijk om niet-helpend gedrag af te leren en helpend gedrag aan te leren. Het is absoluut mogelijk – lang leve neuroplasticiteit – maar kost tijd en moeite. Tegelijkertijd heeft het een groot pluspunt dat we zo ‘vanzelf’, zonder ons er bewust van hoeven te zijn, allerlei acties uit kunnen voeren. Denk aan lopen, fietsen, praten, eten en schrijven. Meestal ben je tijdens deze activiteiten wel aan het denken (want hoeveel momenten per dag is ons brein nou echt stil?), maar niet over de activiteit zelf. Het zou ook bijzonder vermoeiend zijn om je van elke actie keer op keer bewust te zijn en aangeleerd gedrag direct weer te vergeten. Het heeft dus min- en pluspunten dat ons brein graag vasthoudt aan wat bekend is.

Een meer schadelijke neiging van ons brein is doemdenken. Hersenen zijn continu aan het scannen naar gevaar. We leven in een van de meest veilige tijden ooit, maar zijn daar biologisch gezien niet op ingesteld. In dit moderne leven betekent scannen op gevaar dan ook vaak het zoeken naar problemen, zodat deze door het brein opgelost kunnen worden. Natuurlijk is het fantastisch dat onze hersenen zo goed zijn in het oplossen van problemen. Het wordt echter problematisch als er problemen gezócht worden die er eigenlijk niet zijn, simpelweg omdat het brein anders rusteloos wordt. Dit is eigenlijk de basis van de gegeneraliseerde angststoornis – ook wel piekerstoornis genoemd. Overmatig bezig zijn met alles wat mis kan gaan en wat er niet goed is neemt enorm veel energie weg uit het hier en nu, uit het leven richting je waarden, dromen en doelen. Deze energie gaat naar doemscenario’s en de bijkomende stress op het lichaam, wat kan zorgen voor allerlei lichamelijke klachten zoals overmatige spierspanning, hoofdpijn en moeheid.

Er is echter goed nieuws. Ik noemde al eerder in deze blog het begrip neuroplasticiteit. Dit houdt in dat het brein enorm vaardig is in het aanpassen tijdens veranderende situaties. Dit kunnen interne en externe veranderingen zijn. Zo zijn er mensen die na een hersenbloeding in eerste instantie niet meer kunnen praten door hersenbeschadiging, maar later opnieuw leren praten via het neurosysteem dat bestemd is voor zang. Ditzelfde geldt voor een autonoom zenuwstelsel dat heeft aangeleerd om vrijwel continu in de paniekstand te staan, wat het geval kan zijn bij een gegeneraliseerde angststoornis en onveilige hechtingsstijl. Het lichaam en de hersenen kunnen het trauma dat dit vaak heeft veroorzaakt loslaten en leren om weer vanuit ontspanning en rust te functioneren. Zo kan je ook aanleren om meer helpende gedachten te denken en niet-helpende gedachten te laten gaan, in plaats van meegesleurd te worden door de wervelwind aan piekergedachten met problemen en oplossingen die heel ‘echt’ lijken te zijn.

Waar ik het over heb is een verschuiving in perceptie. Een cursus in wonderen is een praktisch spiritueel boek dat dit in de diepte onderwijst. Als je gevoelig bent voor angst, piekeren, stress en soortgelijk denkgedrag zie je continu problemen die oplossingen ‘nodig’ hebben. Als je perceptie verschuift van angst naar liefde (waar wederom een mooi gelijknamig boek over is geschreven, gebaseerd op Een cursus in wonderen), dan zie je heel iets anders. Problemen worden dan kansen en oplossingen worden mogelijkheden. Stel je voor dat je ervoor zou kiezen om te vertrouwen en je over te geven. Om de controle los te laten en gewoon te ‘zijn’. Om te kiezen voor een open blik en daardoor overal kansen en mogelijkheden te zien. Wat als ik je zou vertellen dat je die keuze hebt, op dit moment? Alles is slechts een kwestie van perspectief.

Het heeft echter een reden dat veel mensen vasthouden aan problemen en oplossingen. Vaak voelt het veiliger om de illusie van controle in stand te houden dan te geloven dat het niet alleen goed komt, maar al goed is, en daarin te zakken. Om je simpelweg over te geven aan wat er is en dat te accepteren, in plaats van ertegen te vechten. Een aanrader over hoe aanwezigheid in het hier en nu de ‘oplossing’ kan zijn voor alle ‘problemen’ die we als mens ervaren, is De kracht van het nu van Eckhart Tolle. Maar het kan zo zijn dat er zoveel weerstand zit op deze verschuiving van perceptie, dat het nodig is om eerst wat van deze emotionele lading los te laten. Een geweldige methode hiervoor, die ik zelf vrijwel dagelijks gebruik, is EFT. Je kan hier meer over lezen onder het kopje werkwijze. Door stap voor stap blokkades los te laten, wordt het steeds veiliger om je veilig en dus goed, rustig en ontspannen te voelen, hoe paradoxaal dat ook klinkt.

Deze blog is voor mij weer een mooie reminder om te kiezen voor liefde in plaats van angst, voor vertrouwen in plaats van controle en voor kansen & mogelijkheden in plaats van problemen & mogelijkheden. Doe jij met me mee?

Wil jij meer liefde, rust en vertrouwen voelen? Voel je je vaak overweldigd en verlang je naar een droomrelatie? Dan is 1:1 traject Inner to Outer Love er voor jou! Boek hier je gratis kennismakingsgesprek, waarin we vrijblijvend kijken of dit traject met mij bij jou past.

Liefs,
Annika Sofie